تهوع و استفراغ از عوارض جانبی شایع و گاهی جدی در درمان سرطان هستند. شیمی درمانی، پرتودرمانی و سایر درمان های سرطان می توانند باعث تهوع و استفراغ شوند.
این علائم می تواند خفیف یا شدید باشد. حالت تهوع و استفراغ خفیف می تواند ناراحت کننده باشد اما معمولاً به سلامتی شما آسیب نمی رساند. استفراغ زیاد می تواند باعث سایر مشکلات سلامتی مانند کم آبی، کاهش وزن و خستگی شود. در صورت احساس تهوع یا استفراغ، حتی اگر خفیف باشد، همیشه به پزشک خود اطلاع دهید. امروزه درمان های ضد تهوع زیادی وجود دارد. ممکن است پزشک یک دارو یا ترکیبی از داروها را برای جلوگیری یا کاهش این عوارض برای شما تجویز کند.
مهم است که تهوع و استفراغ شما کنترل و مدیریت شود. اگر اینطور نباشد، این مشکلات می توانند بر زندگی روزمره، سلامت روان و سلامت جسمانی شما تاثیر بگذارند و یا حتی درمان را به تاخیر بیاندازند. تسکین عوارض جانبی که مراقبت تسکینی یا مراقبت حمایتی نیز نامیده می شود، بخش مهمی از مراقبت و درمان سرطان است.
علت تهوع و استفراغ چیست؟
شاید شنیده باشید که درمان سرطان همیشه باعث تهوع و استفراغ می شود. این درست نیست. فقط برخی از درمان ها باعث ناراحتی معده و تهوع یا استفراغ می شوند. برخی از افراد نیز بیشتر از دیگران دچار تهوع و استفراغ می شوند.
دلایل تهوع و استفراغ در سرطان می تواند شامل موارد زیر باشد:
همچنین بخوانید:
اگر خانم هستید یا کمتر از 50 سال سن دارید، ممکن است در طول درمان سرطان خود تهوع و استفراغ را تجربه کنید. همچنین اگر شرایط زیر را دارید، احتمال بیشتری دارد که این عوارض جانبی را تجربه کنید:
- سابقه تهوع صبحگاهی در دوران بارداری
- بیماری حرکت
- سابقه اضطراب
- تجربه تهوع و استفراغ در طول شیمی درمانی یا پرتودرمانی قبلی
در مورد هر دارویی که برای شما تجویز شده و خطر ایجاد تهوع و استفراغ دارد، با تیم مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید. بپرسید که آیا ممکن است در معرض خطر بیشتری برای تهوع و استفراغ باشید. و به طور منظم به آنها اطلاع دهید که چه احساسی دارید یا در مورد عوارض جانبی که تجربه می کنید، به آنها اطلاع دهید تا بتوانند راه هایی برای کمک به احساس بهتر شما پیدا کنند.
چگونه می توان از تهوع و استفراغ در طول درمان سرطان پیشگیری نمود؟
اگر در طول درمان سرطان دچار حالت تهوع و استفراغ شدید، پزشک می تواند دارویی برای کمک به کاهش علائم و پیشگیری از حالت تهوع و استفراغ برای شما تجویز کند. این نوع داروها “ضد تهوع” نامیده می شوند.
هنگامی که درمان سرطان با پرتودرمانی انجام می‌شود، پزشک ممکن است بسته به اینکه در کجای بدن پرتودرمانی دریافت می‌شود و میزان احتمال ایجاد حالت تهوع و استفراغ، داروهای مختلفی را تجویز کند.
برای کسانی که تحت پرتودرمانی مغز قرار گرفته اند، در صورت بروز حالت تهوع یا استفراغ، معمولاً از دگزامتازون استفاده می شود.
برای کسانی که پرتودرمانی سر و گردن، قفسه سینه یا لگن دریافت کرده‌اند، در صورت بروز حالت تهوع یا استفراغ، آنتاگونیست گیرنده 5-HT3، دگزامتازون یا آنتاگونیست گیرنده دوپامین گزینه‌های تجویزی هستند.
افرادی که پرتودرمانی همراه با شیمی درمانی دریافت می کنند، معمولاً داروهای ضد استفراغ توصیه شده برای شیمی درمانی یا درمان هدفمند را نیز دریافت می کنند.
اگر قبل از درمان، احساس تهوع یا استفراغ ایجاد شود چه؟
ممکن است قبل از هر جلسه درمانی احساس بیماری کنید، به خصوص اگر درمان های شما حالت تهوع را در شما ایجاد کرده باشد. به این حالت پیش بینی تهوع و استفراغ می گویند. اگر این اتفاق برای شما افتاد به پزشک خود اطلاع دهید. می توانید از داروهای ضد تهوع استفاده کنید یا راه های دیگری مانند تکنیک های آرام سازی را برای بهبود حالت تهوع خود امتحان کنید. گاهی اوقات یک داروی ضد اضطراب به نام لورازپام نیز توصیه می شود.
آیا راه های دیگری برای کاهش تهوع و استفراغ وجود دارد؟
راه هایی برای کمک به تسکین حالت تهوع و استفراغ وجود دارد که در آنها از دارو استفاده نمی شود. این راه ها شامل موارد زیر هستند:
- تغییر دادن نوع غذاها یا نحوه خوردن، مانند خوردن وعده های غذایی کوچکتر در دفعات بیشتر، و هیدراته ماندن و حفظ آب کافی در بدن. یک متخصص تغذیه انکولوژی می تواند در این مورد کمک کند.
- پرت کردن حواس از طریق انجام کارهایی که به شما آرامش می دهد.
- انجام مدیتیشن یا تمرکز ذهن بر روی یک تصویر، صحنه یا ایده مثبت
- طب فشاری و طب سوزنی
- برخی از محصولات گیاهی مانند زنجبیل نیز می توانند به حالت تهوع کمک کنند. همیشه قبل از استفاده از هر گونه درمان جایگزین یا مکمل با پزشک خود صحبت کنید. اگر پزشک داروهای ضد تهوع تجویز کرد، بدون مشورت با پزشک، مصرف آنها را قطع نکنید یا از چیز دیگری استفاده نکنید.
